EZA021 Trilho da Varanda do Coura (Paredes de Coura)

Xa non había estacións no mundo, ceos grises e terra mollada en agosto, a xente pechada nas casas para impedir o avance da pandemia, e ainda así as pegadas zombis acadaron o territorio mitico do Coura, onde comezou a historia Eivadiña antes de que tiveran nome. As bestas fuxiron ó noso paso, agas unha cabuxa cariñosa que deu en lamber as feridas do Zombi Zero. Dende os miradouros de ferro o horizonte semellaba unha réplica do Apocalipsis.

EZA020 Trilho do Caminho dos Mortos (Monção)

Moitos foron os que dixeron que estabamos mortos, máis os Eivadiños ergueronse outra vez, racharon as lousas, e volveron vagar polos camiños, como as animas da Santa Compaña. Mesmo se atreveron a subir polo Caminho dos Mortos, cara onde o mundo, unha vez máis, chamase Sistelo. Non chegaron tan lonxe, pero a xornada deu para infectar un bo feixe de carreiros e congostras. O senhor dos Passos semellou simpatia polos zombis.

EZA019 Sendeiro de Espicho do faro (Pontevedra)

A Z maiusculo forneceunos dunha guía local, para espallar a nosa pandemia por territorios incógnitos. Outra vez ese sol apocaliptico que afastaba as almas dos nosos camiños. Na mellor tradición antisendeirista camiñamos pouco e comemos moito... e ben que o agradecimos, os corpos aínda estaban dixerindo os excesos da véspera.

EZA018 Sendeiro circular do Baixo Tea (Pontevedra)

A Z maiuscula contaxiose ca nosa pandemia, a pesares de entonar no seu tempo o Requiem ante a lousa que cubriu os restos dos Eivadiños. Outra vez fomos terra e auga, e tempo. As ribeiras do Tea calaron as nosas pegadas baixo un sol apocaliptico, e rematamos nun recuncho do paraíso perdido. As fórmulas mudaron, máis non as formas: o Antisenderismo goza de boa saude.