Nun deses días nos que semella que vai rematar o mundo, os Eivadiños Z derón en conquistar o Penagache dende o seu máximo desnivel, subindo dende Xacebáns e baixando por Bangueses, e disfrutaron e sufriron de tódolos tempos posibles: sol e nubes, sarabia, poalla e vento, e unha nevarada que non por avisada foi menos impresionante. Unha andaina de campionato, máis de vinte quilómetros a trote cochinero, desas que darían envexa o mesmo Zombi de Paramos.
Crónica (en preparación)
Ficha técnica >>
Album de fotos (por Zombi Zero)>>
Jajajajajaja............., ai amiguiñ@s!, sabía que me perdía unha boa, por enriba con componente " cecuá ", unha das picarescas que máis me gustan!. En fin patatín........, que non se pode estar en todo!.
ResponderEliminarBicos, quérovos.
Salo
Gustoume moitísimo ver esta ruta. Estiven de pequeno cunha caravana en Penagache cos meus pais. Hoxe sería imposible.
ResponderEliminar