Semellaba que as terras arraianas do Laboreiro floreceran coma as mil primaveiras da nosa lingua, e festexaban a semente das nosas pegadas cunha sinfonía da cores. Baixo a efinxe soberana de Anaman, avanzaban co afán dos primeiros exploradores o núcleo desta teima que se deu en chamar Eivadiños, e despois da súa morte, derivaron nesa estrana fórmula da EZA, profetas do Antisenderismo e adictos a malandrina. Máis o facer equilibrios sobre a raia seca ten os seus tributos, e o Zombi Zero pagounos deixando un rastro de dor entre uces e carrascos, máis aguantou ata o final a ruta deseñada polos Botas, que se alternaron na direción (ou case) do evento.
Crónica (en preparación)
Ficha técnica >>
Album de fotos (por Zombi Zero) >>
Marabillosas vistas amiguiñ@s!. Fantásticas imaxes, cores que me transportan á terra prometida.
ResponderEliminarQue non nos falten os camiños!.
Apertas.
S.