Xa non había estacións no mundo, ceos grises e terra mollada en agosto, a xente pechada nas casas para impedir o avance da pandemia, e ainda así as pegadas zombis acadaron o territorio mitico do Coura, onde comezou a historia Eivadiña antes de que tiveran nome. As bestas fuxiron ó noso paso, agas unha cabuxa cariñosa que deu en lamber as feridas do Zombi Zero. Dende os miradouros de ferro o horizonte semellaba unha réplica do Apocalipsis.
Crónica (en preparación)
Más información de la ruta >>
Album de fotos >>
No hay comentarios:
Publicar un comentario