A nosa Comandante Z e mais o Zombi con Botas derón en nos deixar sos en procura de maiores aventuras, e o Zombi Zero tivo que tomar a dirección como nos tempos primixenios. Un feixe de eivadiños da nova e da vella ornada, partillando palabras, sorrisos e pegadas polas beiras do Almofrei, onde semellaba que a primavera estralara nunha sinfonía de cores. Houbo mergullada e xantar na fervenza grande, onde noutros tempos saltaba o Topollino. E para rematar un concerto de jazz no Principal.
Crónica (en preparación)
Ficha técnica >>
Album de fotos (por Zombi Zero) >>
No hay comentarios:
Publicar un comentario