Erguémonos con grandes dubidas, e non dabamos atinado co noso seguinte punto de infección, e non sei moi ben como rematamos en Cartelle, camiñando as beiras dun río Gato que baixaba con augas revoltas. Volvemos as adegas de Mogor, por se atopabamos a Pepe o Sacristan e nos convidaba a unha botella de zume vermello, pero non houbo sorte. Houbo cañas, eso si, na mellor tradición antisenderista.
Crónica (en preparación)
Ficha técnica >>
Album de fotos >>
Xa sabía eu que fora de morte matada, só así é posible este devir nesta sorte de "case morte" no que viñestes a dar. Gústame a metamorfose xusto porque non vexo as bolboretas por ningures. Un saúdo para toda esa xente (Ui, perdón, Zombis) e unha aperta para ti Anxo caído por verdellos tsunamis.
ResponderEliminarP.S. A ver si me animo a facer unha desas pateadas de ultratumba con vos, teño unhas ganas! Cuestión de cadrar os tempos. Falamos.